انحلال شرکت با مسئولیت محدود

انحلال شرکت با مسئولیت محدود

انحلال شرکت با مسئولیت محدود در موارد زیر صورت می گیرد: (بر گرفته از مواد قانون تجارت):

۱-    در صورتی که شرکت موضوعی را که برای انجام آن ایجاد شده بود انجام بدهد، یا انجام آن غیر ممکن شود.
۲-    وقتی که شرکتی برای مدت معینی تشکیل شده باشد، و آن مدت سپری شود.
۳-   از آنجا که قرارداد تشکیل شرکت توسط تمام شرکا منعقد شده است، بنابراین خودشان هم می‌توانند از این قرارداد با توافق همه شرکا صرف نظر کنند.
۴-   اگر تنها یک شریک در شرکت باقی بماند، شرکت بطور طبیعی منحل خواهد شد.
۵-    ورشکستگی یک شرکت تجاری زمانی مطرح می‌شود که، شرکت از پرداخت وجوهی که به عهده دارد بر نیاید. به دلیل اینکه از تاریخ صدور حکم ورشکستگی، شرکت از دخالت در امور خود ممنوع است. طبیعتاً در صورت ورشکستگی منحل خواهد شد.

دلایل خاص انحلال شرکت با مسئولیت محدود

قانون تجارت در بند‌های «ب» ، «ج» و «د» ماده ۱۱۴ موارد اختصاصی انحلال شرکت با مسئولیت محدود را بیان کرده است. این موارد عبارت است از:
۱-     تصمیم شرکا؛
در صورت تصمیم عده‌ای از شرکا که میزان سهم آن‌ها بیش از نصف سرمایه شرکت باشد.(بند ب ماده ۱۱۴ قانون تجارت) این اکثریت، یک اکثریت سرمایه‌ای است. بنابراین اگر حتی دو نفر از بیست نفر شریک بیش از ۵۰% سرمایه شرکت را دارا باشند، هر زمان که اراده کنند می‌توانند شرکت را به استناد این بند منحل کنند.
۲-     نصف شدن سرمایه شرکت؛
در صورتی که به واسطه ضررهای وارده به شرکت نصف سرمایه شرکت از بین برود و یکی از شرکا تقاضای انحلال بکند و دادگاه نیز دلایل او را موجه بداند. سایر شرکا نیز حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال به او تعلق می‌گیرد بپردازند و او را از شرکت خارج کنند.(بند ج ماده ۱۱۴ قانون تجارت)
۳-     فوت یکی از شرکا؛
به موجب بند د ماده ۱۱۴ قانون تجارت در صورتی که یکی از شرکا فوت شود و بموجب اساسنامه شرکت، فوت شریک باعث انحلال شرکت باشد، شرکت منحل خواهد شد.

مدیر تسویه
شخصی که امر تصفیه را به عهده می گیرد، مدیر تصفیه نام دارد. در شرکت با مسئولیت محدود امر تصفیه بر عهده مدیران شرکت است، مگر اساسنامه شرکت ترتیب دیگری مشخص کرده باشد. (ماده ۲۱۳ قانون تجارت) طبق ماده ۲۰۷ قانون تجارت وظیفه مدیران تصفیه خاتمه دادن به کارهای جاری شرکت و اجرای تعهدات و وصول مطالبات و تقسیم دارایی شرکت است. در اجرای این وظایف، مدیران تسویه می‌توانند در صورت نیاز معاملات جدیدی برای شرکت انجام دهند.(ماده ۲۰۸ قانون تجارت) همچنین حق دارند از طرف شرکت اقامه دعوا کنند؛ (ماده ۲۰۹ قانون تجارت) دعاوی مربوط به شرکت را با اجازه مجمع عمومی یا اساسنامه، به صلح خاتمه دهند و یا به داوری ارجاع دهند.(ماده ۲۱۴ قانون تجارت)

تقسیم اموال شرکت
طبق ماده ۲۱۱ قانون تجارت، آن قسمت از دارایی شرکت که در مدت تصفیه مورد نیاز نیست به طور موقت بین شرکا تقسیم می‌شود. اما متصدیان تصفیه باید معادل بدهی‌هایی که هنوز موعد پرداخت آن نرسیده و همچنین معادل مبلغی که بین شرکا مورد اختلاف است کنار بگذارد.

به هر حال تقسیم دارایی شرکت بین شرکا خواه در حین تصفیه (ماده ۲۱۱ قانون تجارت) و خواه پس از ختم تسویه، وقتی ممکن است که قبلاً سه مرتبه در مجله رسمی قوه قضاییه و یکی از جراید اعلام و یک سال از تاریخ انتشار اولین اعلام در مجله گذشته باشد.(ماده ۲۱۹ قانون تجارت) تخلف از این ماده متصدیان تصفیه را مسئول جبران خسارات طلبکارانی قرار می‌دهد که به طلب خود نرسیده اند. (ماده ۲۱۶ قانون تجارت)